ဇာတိမာန္
ေပ်ာ္ၿမဴးမဝ ေခ်ကာလကို
တမ္းတခရ ၾကိမ္ေပါင္းမက
နိတိုင္းလိုပင္ စိတ္မွာထင္လို႔
အိမ္ၿပန္ခ်င္စိတ္ ရင္တြင္းၾကိတ္ၿပီး
မြီးၿမီရကၡ တိုင္းဓညမွာ
သက္ဆံုးထိပင္ ၿမဲနီခ်င္လည္း
ကၽြန္ၿပဳခံရ ေဒဘဝ.................
လိုရာဆနၵ မၿပည့္ဝေအာင္
ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္ အမ်ိုဳးယုတၱိ
နိတိုင္းမက ညွင္းပန္းခလို႔
ငါရို႔အမ်ိဳး ရကၡိတရို႔
ဝီးရပ္ဌာနီ တိုင္းၿခားၿမီသို႔
ထြက္ခြာလာရ ရို႔ဘဝ...................
တနိတရက္ ထိုမ်ိဳးယုတ္အား
ရခိုင္သားမွန္ ဇာတိမာန္နန္႔
နယ္ခ်ဲအစုပ္ အမ်ိဳးယုတ္ကို
ရကၡၿမီက အၿပတ္ေမာင္းဖို႔
ငါရို႔စုစည္း ၿပန္ကပ္ေမ.......
စာမရီးတတ္ေကေလ့ ရင္ထဲက ၿဖစ္ေပၚလာေရခံစားခ်က္ေခ်တိကို
ေဖၚထုပ္ရီးၾကည့္စာပါရာ
သွ်န္ထြန္း
No comments:
Post a Comment